Vandaag zijn de begraafplaatsen één van de belangrijkste oorlogsgetuigen in het landschap . Sommige werden al tijdens de oorlog aangelegd, maar veel soldaten kregen een tijdelijk graf op het slagveld. Na de oorlog gingen speciaal opgerichte eenheden op zoek naar de oorlogsdoden in het verwoeste landschap. Rechts in de eerste vitrine zie je een wapenpoetsstok. Dit was een veelgebruikt instrument om in de grond te peilen. Gevonden lichamen werden herbegraven op grote concentratiebegraafplaatsen. Zowel aan geallieerde als aan Duitse zijde werden gravendiensten opgericht, die vaak nog steeds de begraafplaatsen onderhouden. Uiteindelijk werden vele begraafplaatsen samengevoegd. Duitsers, Fransen en Belgen lieten ook herbegravingen in het thuisland toe, terwijl Britten ervoor kozen om hun doden niet te repatriëren. Ook de minder zichtbare plekken maken deel uit van het herdenkingslandschap. In de omgeving van Zonnebeke en Passendale sneuvelde in elk veld, op elke hoek of bij elk bosje wel een soldaat. Het geeft alledaagse plekken een grote emotionele waarde. Tot slot zijn er de vele oorlogsrelicten zoals bunkers, kraters en archeologische resten, die allemaal een belangrijk verhaal vertellen. Op de interactieve kaart in deze zaal kun je de locaties van duizenden veldgraven en andere belangrijke herdenkingsplekken verkennen.