Begin 1915 zat het front muurvast. Bij Ieper liep de frontlijn in een bocht om de stad, de zogenaamde Ieperboog. Om die impasse te doorbreken, experimenteerden beide partijen met nieuwe wapens. Eén daarvan was gifgas. Op 22 april 1915 gebruikte het Duitse leger voor het eerst op grote schaal gifgas. Het was de start van de Tweede Slag bij Ieper. Kijk eens naar de grote cilinder in de hoek van de vitrine. De Duitsers openden duizenden zulke cilinders, gevuld met chloorgas. Een geelgroene gaswolk rolde traag over de geallieerde stellingen, waardoor de verraste soldaten stikkend en kokhalzend wegvluchtten. In één klap ontstond er een gat van zes kilometer in de frontlinie. Het was een onverwacht succes, maar door slechte communicatie en te weinig reservetroepen viel de Duitse opmars stil. Bovendien waren de geallieerden al snel uitgerust met gasmaskers, waardoor de kans op een toekomstige doorbraak klein bleef. Gifgas bleek geen wonderwapen om de impasse te doorbreken, maar vergrootte enkel het lijden van de gewone soldaten aan het front. In deze zaal kun je de verschillende soorten gifgas zelf ruiken. Maak je geen zorgen, de geuren zijn volledig onschadelijk.