In deze fotokamer krijg je een inkijk in het dagelijkse leven van soldaten, zowel aan als achter het front. De Eerste Wereldoorlog betekende een doorbraak voor de oorlogsfotografie. Beelden dienden niet alleen ter documentatie, maar werden ook ingezet als propaganda. Dit leidde tot een steeds professionelere aanpak en een groeiende vraag naar fotografen. Aan het Westelijk Front waren fotografen gebonden aan strikte beperkingen. Het beeldmateriaal moest vooral de eigen natie in een positief daglicht stellen. Amateurfotografie door soldaten was streng verboden, maar de regels bleken vaak moeilijk te handhaven. De foto’s in deze kamer zijn voornamelijk Duitse beelden. Aan Duitse zijde was men relatief soepel: militairen mochten fotograferen, zolang dit niet tijdens gevechten gebeurde. De kiekjes tonen indirect de evolutie van de loopgravenoorlog en de verwoesting van het landschap in beeld.