Vanaf de 1ste eeuw na Christus verspreidde de cultus voor de god Mithras zich over het Romeinse Rijk. In het begin van de 3de eeuw kwam er ook in Romeins Tienen een Mithrasheiligdom. Al deze vondsten zijn bij dat ‘Mithraeum’ aangetroffen. Op het bronzen votiefplaatje gedenkt Tullio een offer dat hij aan Mithras bracht, als dank voor een gunst van die god. De andere vondsten troffen archeologen aan in kuilen vlak naast het heiligdom. ze getuigen van een groot openluchtfeest dat er heeft plaatsgevonden. Kijk eerst even naar de fragmenten van de wijnkrater links in de vitrine. Mithras is daarop herkenbaar aan zijn oosterse muts met afhangende punt. Daarnaast zie je wat rest van een soort voorraadpot. Een buis in klei liep vanop de bodem van de pot langs de wand omhoog en boog net onder de rand af naar buiten. Daar moet hij een slangenkop gevormd hebben, maar die is afgebroken. Mogelijk konden ingewijden via de bek van de slang wijn of een andere vloeistof opzuigen. Het deksel rechts bedekte waarschijnlijk een wierookbrander, vandaar het rookgat. De leeuwenkop, slang en wijnkrater die erop zijn weergegeven, komen als motieven vaak terug in de Mithrassfeer. In de kuilen werden ook heel wat dierlijke resten aangetroffen. Er moet genoeg vlees zijn geweest voor minstens 300 feestvierders. De Mithrascultus stond bekend om eetfestijnen, maar de omvang van dít feest geeft aan dat er meer aan de hand was. Vermoedelijk was het georganiseerd door ingewijden, die hun familie en vrienden hadden uitgenodigd om zo het belang van Mithras in het religieuze leven in Romeins Tienen in de verf te zetten. En ongetwijfeld ook hun eigen status...