Dit reliëf stelt Jedibel voor, zoon van Oge Ya’ut. Dat weten we dankzij de inscriptie rechts van hem. Jedibel leefde in Palmyra, een stad in de Romeinse provincie Syria. Hij was een priester. Dat leiden we af uit zijn omkranste hoofddeksel met daarin een medaillon. Hij draagt een toga, wat erop wijst dat hij over het Romeinse burgerschap beschikte: alleen mannelijke burgers mochten een toga dragen. In zijn linkerhand houdt Jedibel een vaas met fruit. Rechts van Jedibel zien we Herta, dochter van Ogilu en vrouw van Rabel. Ook zij leefde in Palmyra. Herta was zichtbaar welgesteld. Ze draagt een sluier, mantel en kleed van dure zijde, haar hoofdband is rijk versierd en ze heeft oorringen en halskettingen, met aan één daarvan twee hangende medaillons. Hier en daar is op dit reliëf nog wat goudpigment zichtbaar, onder meer op de juwelen. Inwoners van Palmyra die het konden betalen, zoals Jedibel en Herta, lieten zich begraven in gemeenschappelijke torengraven buiten de stad. De overledenen werden er opgebaard in nissen, waarvan de buitenkant werd verzegeld en versierd met een gebeeldhouwd portret. Ze stellen de overledenen op hun mooist voor. Al die hoofden samen moeten een soort van portrettengalerij hebben gevormd in de graven van Palmyra. Palmyra was een belangrijk handelscentrum: producten uit het Verre Oosten werden via deze oasestad over andere delen van het Romeinse Rijk verspreid. We hebben het dan onder meer over edelstenen, zijde, geurwaren, specerijen…