Wat mooi… Deze vrouw ligt op een aanligbed. Ze legt haar arm om de schouder van haar man. Ach, liefde, mooi toch… Hmm, haar man, zeg ik, maar dat klopt eigenlijk niet. Want dit beeld is ook een beetje spooky, griezelig: de man heeft geen armen en het onderste deel van zijn lichaam is er niet. Kijk eens goed bij de linkerschouder van de vrouw. Daar staat een urne. Zie je die? Waarschijnlijk zat in die urne ooit de as van de dode man van deze vrouw. Zij ziet er piekfijn uit, als een echte Romeinse dame met klasse: een goed verzorgd kapsel, een lang kleed dat we tunica noemen, en daarboven een mooi omgeslagen doek, een palla. Dit was een rijke vrouw. Anders kon je nooit zo’n duur graf laten maken. Dit was een rijke vrouw, ja, maar ook een vrouw die vroeger… een slavin was! Ik leg dat nog kort uit. Bij de Romeinen waren er slaven: mannen en vrouwen. Je werd als slaaf geboren of je werd slaaf gemaakt, dat kon ook. Maar een slaaf kon ook geld sparen en met dat geld zichzelf vrijkopen. Dat heeft deze vrouw gedaan: zichzelf vrijgekocht. Later heeft ze dan dit ontroerende beeld laten maken.