Dit is de god Mithras die een stier aan het doden is, met links zijn twee helpers. Het tafereel stond centraal in Mithrasheiligdommen, zoals het kruisbeeld in christelijke kerken. Mithras wordt voorgesteld in kleren die in de ogen van Romeinen oosters waren: een Frygische muts met afhangende punt en een broek. Rechts likken een hond en een slang het stierenbloed op, terwijl een schorpioen het op de geslachtsdelen van het beest heeft gemunt. Aanhangers van Mithras geloofden dat uit het stierenbloed nieuw leven ontstond. In de Mithrascultus werden gelovigen ingewijd, in zeven stappen. Het waren uitsluitend mannen. Hun inwijding ging gepaard met proeven die ze moesten afleggen en met rituele maaltijden. Het geloof in Mithras bood hoop op eeuwig leven. Ongetwijfeld verklaart die hoop mee het succes van deze geheime cultus, over het hele Romeinse Rijk en in alle lagen van de bevolking. We kennen intussen een kleine 500 heiligdommen. Ze bevonden zich gedeeltelijk of helemaal ondergronds, om zo de grot na te bootsen waarin Mithras de stier doodde. Door hun ligging zijn ze vaak goed bewaard gebleven. Volgens het opschrift onderaan is deze beeldengroep aan Mithras opgedragen door de slaaf Alcimus. Ook slaven konden worden ingewijd in de cultus van de god.