130 na Christus. Keizer Hadrianus en z’n echtgenote Vibia Sabina zijn op reis in Egypte, samen met deze jongeman: Antinoüs. Antinoüs kwam uit Klein-Azië en had een innige band met de keizer. Maar tijdens de Egyptereis verdrinkt Antinoüs in de Nijl. Het verlies greep Hadrianus erg aan. Na het tragische ongeval stichtte de keizer op de oevers van de Nijl een stad die naar Antinoüs werd genoemd: Antinoüpolis. Hij bouwde er een tempel voor Antinoüs en organiseerde een herdenkingsfestival. Op zijn villadomein in Tivoli bij Rome liet hij een heiligdom voor Antinoüs bouwen. Aan een hofbeeldhouwer moet Hadrianus de opdracht gegeven hebben een officieel portret van Antinoüs te maken, een prototype dat op veel plaatsen in het Romeinse Rijk werd nagemaakt, in diverse formaten en met variaties. Daar is ook dit portret een voorbeeld van. Er is in de loop van de eeuwen druk gespeculeerd over de relatie van Hadrianus en Antinoüs. Het was Romeinse mannen alleszins toegestaan om seksuele relaties te hebben met de twee geslachten. Begrippen als homoseksualiteit of heteroseksualiteit kende men in de oudheid niet. Er werd wel verwacht dat je als man in bed de actieve partner was. Anders dreigde er ernstige reputatieschade. Vandaar ook de vele relaties van mannen met jonge jongens. Dan was de rolverdeling sowieso duidelijk en veilig.