Dertig jaar was Titus Aurelius Saturninus toen hij stierf. Dat vermeldt de tekst op deze grafsteen. Saturninus was afkomstig uit de provincie Pannonië, ruwweg het huidige Hongarije. Hij was elf jaar lang lid geweest van de cavalerie van de pretoriaanse garde, een elitekorps van het Romeinse leger dat dienstdeed als persoonlijke lijfwacht van de keizer. Saturninus’ ruitereenheid was waarschijnlijk opgericht door keizer Trajanus, op het einde van de eerste eeuw na Christus. In Saturninus’ tijd moet ze zowat duizend man sterk geweest zijn. De ruiters vergezelden de keizer op zijn verplaatsingen in het rijk. Wie voor deze eenheid geselecteerd werd, kreeg meteen het Romeinse burgerschap, een bijzonder voorrecht. Andere niet-burgers die dienstdeden bij de hulptroepen in het Romeinse leger verwierven dat pas na 25 jaar. Bovenaan ligt Aurelius Saturninus op een ligbed. Hij wordt bediend door een jongen. De toneelmaskers links en rechts, en ook de druivenmand, verwijzen naar Bacchus, god van de toneelkunst en de wijn, maar ook van een goed leven na de dood. Daarom verschijnt Bacchus vaak op grafstenen en sarcofagen. Onderaan is vermoedelijk een slaaf een paard aan het trainen. Twee erfgenamen van Aurelius Saturninus lieten deze grafsteen maken, voor hun beste vriend. Ook dat zegt de tekst.