Dit meer dan levensgrote beeld stelt een Romeinse priesteres voor. Het is gemaakt uit één blok van het befaamde marmer uit Carrara, in het huidige Toscane. Dat deze vrouw een priesteres is, leiden we af uit haar kledij: ze draagt een tunica en een mantel die om haar lichaam is gedrapeerd, terwijl haar hoofd bedekt is met een sluier. Dat laatste wijst erop dat ze op het punt staat een offer te brengen. Haar handen zijn niet bewaard, maar dankzij vergelijkbare beelden weten we dat de priesteres voorwerpen moet hebben vastgehouden om het offer uit te voeren: een rituele schaal, een mes, een kruik... Op de correcte manier en op de juiste datum offeren was in de Romeinse godsdienst bijzonder belangrijk. Zo vermeed je dat de goden kwaad werden en voor ongeluk konden zorgen. Er waren in Rome nogal wat vrouwelijke priesters. Zij stonden in hoog aanzien en hadden door hun functie ook enige macht. Maar met déze priesteres is iets bijzonders aan de hand. Zij heeft de trekken van Livia Drusilla, de vrouw van keizer Augustus en meer dan veertig jaar lang de Romeinse first lady. Livia werd door haar belangrijke rol in het politieke leven een voorbeeld voor latere keizerinnen. Zo promootte zij mee Augustus’ ideaal van de terugkeer naar een sober leven. Na Augustus’ dood in 14 na Christus leefde Livia nog vijftien jaar als zijn weduwe én werd ze priesteres in de nieuwe cultus van haar vergoddelijkte man. Livia was de moeder van de tweede Romeinse keizer: Tiberius. Na haar dood op 87-jarige leeftijd werd ook zij vergoddelijkt.