U ziet hier een relieklijst met nagel en opschrift. Volgens de verklaring eronder is het een replica van het opschrift op het kruis van Christus, zoals het in Rome wordt bewaard. Pontius Pilatus zou bevolen hebben een opschrift in het Hebreeuws, het Latijn en het Grieks boven het kruis aan te brengen. Het luidt “Jezus van Nazareth, de Koning der Joden”. Opmerkelijk: niet alleen het Hebreeuws, maar ook het Grieks en het Latijn zijn van rechts naar links geschreven. Volgens de overlevering heeft keizerin Helena, die het oorspronkelijke opschrift heeft gevonden, een deel aan Constantinopel geschonken en een ander deel aan Jeruzalem. Een derde deel ging naar Rome. Relieken of relikwieën zijn overblijfselen van of voorwerpen gerelateerd aan bepaalde heiligen. Er zijn verschillende soorten. Relieken van de eerste graad zijn lichamen of lichaamsdelen van heiligen. Denk aan beenderen, tanden, nagels en bloed. Relieken van de tweede graad zijn voorwerpen die in aanraking zijn geweest met heiligen tijdens hun leven. Ook de passierelieken van Christus behoren tot deze groep. Relieken van de derde graad, ten slotte, zijn voorwerpen die in contact zijn geweest met heiligen na hun dood. Reliekenverering is in de Middeleeuwen erg populair en leidt vaak tot misbruik. Onder andere daardoor is het nogal omstreden. Sommigen noemen het ronduit afgoderij. De katholieke kerk verbiedt het handelen in eerste- en tweedegraadsrelieken. Handel in derdegraads-relieken is wel toegestaan, onder toezicht van een kerkelijke overheid en na een echtheidsverklaring onder ede. Relieken zijn niet alleen een blijvende herinnering, maar ook een krachtig middel in de heiligenverering. Ze zijn een overblijfsel van wat eens was, maar ook een spoor naar kennis van het verleden én het heden.