Deze instructie vormt een van de belangrijkste documenten in de geschiedenis van Australië. Ze heeft er indirect voor gezorgd dat Nederlandse schippers van de VOC in de zeventiende eeuw onbedoeld op het continent stuiten en de gehele westkust en delen van de zuidkust van Australië voor het eerst in kaart kunnen brengen. Op hun weg naar Azië voeren de schepen van de VOC vanaf Zuid-Afrika voorheen langs de kust van Afrika en India richting Java in Indonesië. De instructies in deze brief schreven de schippers voor om voortaan voorbij zuidelijk Afrika niet naar het noorden af te buigen maar eerst 4.000 zeemijl oostwaarts te blijven doorvaren, dwars de Indische Oceaan over. Pas dan moesten de schepen koers zetten naar het noorden. Op deze manier hadden ze het voordeel van de westenwinden en bespaarde de nieuwe vaarroute de expedities naar de Oost –uit en thuis– een half jaar tijd. Maar omdat men destijds op zee de lengtegraad nog niet nauwkeurig kon vaststellen, voer menig schip te ver naar het oosten door. Dit had onbedoeld tot gevolg dat het continent Australië voor het eerst kon worden toegevoegd aan de wereldkaarten van de Europeanen.