Deze twee portretten van het echtpaar Isaac Sweers en Constantia Bloemaert zijn een toonbeeld van de rijke burgerklasse in de Republiek. Isaac draagt een met goud- en zilverdraad gedecoreerde sjerp. Zijn linkerhand rust op zijn zwaard, in zijn rechterhand houdt hij een pistool. Constantia’s zijden jurk is met kostbaar kant afgezet en ze draagt parels aan haar oren, om haar hals en polsen. Een leuk detail: in de weerspiegeling van de ijzeren halsplaat van Isaac is een klein zelfportret van de schilder Luttichuijs te zien. Voordat Isaac Constantia ontmoet leidt hij een turbulent leven. Hij wordt op jonge leeftijd wees, maakt allerlei omzwervingen in Europa en Brazilië, en wordt in Brazilië als krijgsgevangene gemarteld door de Portugezen. Uiteindelijk maakt hij carrière binnen de Admiraliteit van Amsterdam en schopt het tot vice-admiraal. Over vrouwen werd vroeger nauwelijks geschreven waardoor het soms lijkt alsof ze in de schaduw van hun echtgenoten leefden en alleen voor het huishouden zorgden. Maar admiraalsvrouwen zorgden veelal voor de proviand van de schepen, deden mee in zaken en zaten ook vaak in besturen van zorginstellingen. Constantia was niet zomaar de echtgenote van Isaac. Ze komt uit een zeer vooraanstaande Antwerpse familie die naar Amsterdam was verhuisd. Met haar vader als rijke koopman en directeur van de West-Indische Compagnie behoorde ze tot de elite van Amsterdam. Juist Constantia’s kapitaal, status en netwerk gaven ook Isaac veel aanzien.