In dit laatste deel van het museum staan we stil bij de erfenis van de oorlog. De herdenkingsgalerij is gewijd aan de gesneuvelden en de nabestaanden. Dit is een plaats voor reflectie en bezinning. De Britten leggen al vanaf 1915 dodenregisters aan. Met die lijsten kan men de vele vragen van familieleden over gesneuvelden beantwoorden. Op het slagveld is het begraven van doden de verantwoordelijkheid van de troepen zelf: ’s nachts proberen ze zoveel mogelijk lichamen te begraven en de positie van het voorlopige graf wordt op een kaart aangeduid. Na de oorlog maken speciale eenheden werk van het opsporen en opgraven van slachtoffers. Er mogen immers volgens de regels geen begraafplaatsen van minder dan veertig graven behouden blijven. Meer dan 200.000 oorlogsdoden krijgen uiteindelijk een laatste rustplaats op één van de vele grote oorlogsbegraafplaatsen in deze streek.