Het eerste wat opvalt in deze mooie kamer zijn de oude Delftsblauwe tegeltjes. Er staan Bijbelse voorstellingen op afgebeeld. Kijk bijvoorbeeld eens of u de gekruisigde Christus ziet.De kachel voor de tegelwand heeft een glanzend koperen deel met een handvat. Dat is een waterreservoir of ‘konkel’, waarin water werd verwarmd voor koffie of thee. Daar komt waarschijnlijk het begrip ‘konkelen’ vandaan, wat zoveel betekent als roddelen. Want dat gebeurde natuurlijk gezellig rond de kachel, liefst met een kopje thee.In de grote kast links naast de deur werden kleren en al het linnengoed bewaard. De kleding was vroeger niet zo kleurig, maar het beddengoed was des te bonter. Dat zie je ook in de opgemaakte bedsteden terug. Het is nu niet makkelijk voor te stellen dat er soms wel vier kinderen in één bedstee sliepen! En als er ’s avonds bezoek kwam gingen de deurtjes ook nog dicht: dat moet erg benauwd zijn geweest! De bedsteden zijn korter dan onze tegenwoordige bedden. Mensen waren kleiner, maar sliepen bovendien halfzittend, halfliggend, met kussens in de rug. Onder de bedstee werden de aardappels bewaard. Maar er gaan ook verhalen over een gezin dat daar een varken hield. De dominee zou gezegd hebben dat het daar dan wel zou stinken. Waarop het antwoord was: ‘Daar moet het varken dan maar aan wennen.’Als u nu teruggaat naar het startpunt vindt u de deur naar het buitenterrein. Daar gaat de route verder.