U staat hier bij de stuwvijver, die de Cannenburcher molen van water voorziet. Vanaf het moment dat de watermolen hier stond, in 1387, wisselde de molen nogal eens van functie. Dan weer werd hier koren gemalen, dan weer wollen stof bewerkt. Helaas ging de oude molen in februari 1940 in vlammen op. De nieuwe molen is van steen en heeft naast een houten waterrad ook een turbine: een horizontaal schoepenrad van metaal dat helemaal onder water zit. De molen is nog steeds volop in gebruik en er wordt van alles vermalen: van soepgroente tot zouthout, specerijen en aardappels. Het waterrad kreeg het pas onlangs weer terug, bij de restauratie van de molen. En het zit er zeker niet alleen voor de sier: het werkt erg goed, we draaien op volle toeren!

meer weten over bijzondere plantensoorten?kies A

A