Helene Kröller-Müller krijgt dit bijna levensgrote portret als geschenk van haar man Anton ter gelegenheid van hun 25-jarig huwelijk in 1912. Ze is zeer onder de indruk van dit werk, vooral van de manier waarop Fantin-Latour de ogen heeft geschilderd. Daarover schrijft ze: ‘De oogkassen vormen grote, donkere partijen en pas wanneer men er langer naar kijkt, komen de ogen voor de dag, maar dan ook met een heel bijzondere diepte en pracht die we niet zonder ontroering kunnen zien en die alleen een heel groot kunstenaar zo kan scheppen.’
Toets A voor meer informatie over Fantin-Latour, of toets B voor informatie over Helene Kröller-Müller en Fantin-Latour.